Friday, July 31, 2015

புல் என்னும் ஆசிரியர்



 வாழை

நெருங்கியது தீபாவளி.கோயம்பேடை நீண்ட அசௌகரியத்துக்குப்பின் அடைந்தேன்
அரசு பேருந்துகள் ஹவுஸ் புல் போடாத குறையாக இருந்த அனைத்திலும் மக்கள் தலைதவிர வேறொன்னும் காண இயலவில்லை.

தனியார் பேருந்து நிறுத்தம்.
கூவி கூவி அழைத்தார்கள்.
டிக்கெட் காகிதத்தில் மூன்றிலக்க எண்ணில் தொகை யிட்டு நீட்டினர்.
நாம் ஒன்றும் செவ்வாய் கோளுக்கு பயணச்சீட்டை கேட்கவில்லையே,பிறகேன் இத்துணை கிராக்கி?.இதை அவனிடம் கேட்க முடியுமா,? போடா வெண்ணை என்று துரத்தி விட்டாலும் பரவாயில்லை மண் தூற்றி பாட்டான் பூட்டன் வரை இழுத்து இலவு கொட்டிவிடுவான்கள்.

அதற்கு பணம் போனாலும் பரவாயில்லை எனும் அக்மார்க் தமிழனின் தன்மாணப் பண்போடு,நீட்டி முழக்கி வாங்கி வண்டிக்காய் காத்திருக்க ,சுண்டக்காயில் சீட் தைத்து எஞ்சின் பூட்டியது போல ஒரு பஸ்.அதன் பேர் பஸ்ஸாம் அவர்களே அங்ஙனம் சொல்லிக்கொண்டார்கள்.
தொலையுங்களடா க்ராதகர்களா, என ஏறி அமர்ந்து பயணம் துவக்கினால்,இருந்த இடத்திலிருந்து பேருந்து நிலையம் விட்டு வெளியே வர இரண்டு மணி நேரம்.அட இதுஎன்னடா அந்த ஏழுமலையானுக்கு வந்த சோதனை, வியக்க இயலவில்லை கோபித்தும் பயனில்லை, படுத்து தூங்கவும் வழியில்லை, உலகை இருட்டா வழியில்லையா என யோசித்தேன்.விழிகள் மூடிக்கொண்டேன்.

அந்த காலத்தில் எல்லாம் எங்கள் ஊரில் மைக் கட்டி அம்பாசிடர் காரில் வலம் வந்து அறிவிப்பார்கள் ,"தமிழ்நாடு தமிழ்நாடு தங்கத் தமிழ்நாடு, அண்ணா வாங்க அம்மா வாங்க,எத்தனையோ செலவு,அந்த செலவோட ஒரு செலவு. மலைக்கோட்டை மாநகராம் திருச்சி கேஏஎஸ் ராமதாஸ் ஒரு கோடி ரூபாய் சூப்பர் பம்பர் குலுக்கல்".அந்த குலுக்கலை எல்லாம் தடை பண்ணின அரசுக்கு , இந்த குலுக்கலுக்கு ஒரு சடைகூடப் போட வக்கற்ற நிலையை எண்ணி சிரித்தேன்,'குலுங்கிக் குலுங்கித்' தான்,ஆனால் அது என் மனப்பயன் வினையன்று.


விடிகாலை.
என் அருகமர்ந்தவரைக் காணோம்.இறங்கியிருப்பார்.
ஊர் வரப்போகிறது.இறங்க ஆயத்தமானேன்.
காலனி தேடுங்கால் காலில் தட்டியது,மணிபர்ஸ்.
அதில் என் அருகமர்ந்தவரின் அடையாளச்சீட்டுகள்.
கத்தையாகப் பணம்.
நான்கிலக்கத் தொகை!!
தட்.......கடவுள் இருக்கான்டா கொமரு மொமன்ட்...!

விரிச்சோடிய வீதியில் , வரவேற்றன பூட்டிய கேட்டுகள்.
முகம் பார்த்து , எடை பற்றின அன்னையரின் சில பரிகாசத்துக்குப் பின்,
அப்பாடா,இதற்குத் தானே ஆசைப்பட்டாய் பாலகுமாரா ,போய் கட்டிலில் விழுந்த போது, கட்டில் என்னைப் பார்த்து இவ்வணம் எள்ளியிருக்கலாம்.

விடி,அதி அடைமொழிகளை இழந்த வெறும் காலை வேளை.அந்த நான்கிலக்கத் தொகையை வைத்து நகைக் கடை தொடங்கி,அது நகைக் கடலாகி நடிகர் திலகம் சிவாஜி கணேசன் தோற்ற ஒற்றுமை கொண்ட அமித்தாப் பச்சனையும், போனால் போகிறதென்று,அவருடைய மருமகளாகிப்போன என் முன்னாள் காதலியையும் அழைத்து திறக்க வைத்து, என்னைக் வேல வெட்டி இல்லாத வெளங்காத வெளக்கெண்ண! என்று விளித்த அந்த பழைய ஹவுஸ் ஓனர் மூஞ்சில கரியப் பூசி, பார்ரா பார்ரா!! என்று கொக்கரித்து ஒரு முப்பது ஆண்டுகள் வாழ்ந்து முடித்துவிட்டேன்.அக்கையர் தொல்லையிடாதிருந்தால், இன்னொரு இருபது வருடங்கள் தாண்டி வாழ்வும் முடிந்திருக்கும்.நிறைவாய் ஒரு சுபம் போட்டிருக்கலாம்.
நான் இவ்வளவு நேரம் தூங்கினாலே அந்த அக்கையாரின் மூக்கி்ல் உஷ்ணம் ஏறிவிடும்.

காலை உண்டிக்கு இலை வேணுமாம்.அதுவும் வாழைஇலை.அதுவும் கிழிசல் வராத  கருப்பண்ண கவுண்டர் தோட்டத்து தலைவாழை இலை தான் வேணுமாம்.அந்தாளு பெண்ணுக்கும் அக்கையாருக்கும் கொஞ்சம் நொரண்டு.அவர் வெடுக்கென்று பேசிவிடுவார், இவர் படக்கென்று சாத்திவிடுவார்,கதவையும் தான்.பள்ளித் தோழிகள் வேற.

வாழைத் தோட்டம்.
வாழைமரம் என்பது நெடு நெடுவென வளர்ந்த ஒரு சாதாரண புல்தான்.
ஒவ்வொரு வாழை மரமும், தனக்கு வேண்டிய உணவை மட்டும் தானாகவே எடுத்துக் கொள்கிறது.அவை வாழ மண்ணையும்,வளர மழையையும் இறைவன் தருகிறான்.அவசியத்தைத் தாண்டி,அவைகளின் தேவை அமைவதில்லை. தேவைகளைத் தாண்டி துளி நீரையும் தொடுவதில்லை.மிக முக்கியமாக இரண்டு தலை சிறந்த பண்புகள்,

#நீங்கள் வெட்டியே சாய்தாலும்,மீண்டும் வளர்ந்து உங்களுக்கே சத்தான வாழைப்பழம் தரும்.
#அடுத்த மரம், பக்கத்து மரம் எதிர்மரம் எதி்லிருந்தும் தன் தேவைகளுக்காக கடுகளவு ஆற்றலையும் எடுப்பதில்லை, பிடுங்குவதில்லை,தொடுவதுகூட இல்லை.

ஆனால் நீ??
கை கொட்டி சிரிப்பது போல ,காற்றில் இலை யாட்டி ஒலி எழுப்பியது.


-அரண்
தேன்மழை


Don't be ego on others.  Try to grow yourself with your own. Don't spend on others for your growth

Thursday, July 30, 2015

My bucketed thoughts from Kalam!

😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭😭

The challenges that

you have to fight is the hardest battle, which any human being can ever imagine to fight; continuously acquire the knowledge and never stop fighting until they arrive at their destined place, that is, a UNIQUE YOU!

-Kalam.

Who are you?
An indomitable spirit stands on two feet.. vision and firm thought Take a look at.. A highly qualified manpower to look after the nation's expanding health care activities

Wings to Fly:

"I am born with potential.
I am born with goodness and trust.
I am born with ideas and dreams.
I am born with greatness
I am born with confidence
I am born with wings.
I am not meant for crawling,
So I won’t, I have wings,
I will fly, fly and fly”
 
Don't accept gifts😆:
Gift is always accompanied by some purpose and a gift is a dangerous thing

Reading 📖 style of kalam:

"I was reading the lessons loudly  "

Sound heard inside head even while silent studying :

Broca's area responded to silent reading much in the same way auditory neurons respond to text spoken aloud—as if Broca's area was generating the sound of the words so the readers heard them internally.

The researchers presented the subjects with a series of real words and made-up words. The nonsense words elicited responses from a wide pool of neurons in the VWFA, whereas distinct subsets of neurons responded to real words. After subjects were trained to recognize pseudo words, however, neurons responded as they did to real words, according to the paper published in March in the Journal of Neuroscience. Because the nonsense words had no meaning, Riesenhuber deduced that our neurons must respond to words' orthography—how they look—rather than their meaning.

As we become more proficient at reading, then, we build up a visual dictionary in the VWFA—much as we accumulate a catalogue of familiar faces on the opposite side of our brain.

When We Read, We Recognize Words as Pictures and Hear Them Spoken Aloud.


Saturday, July 25, 2015

மூக்கும் முழியும்

இள நெஞ்சே வா!

                         பெண் தேடும் படலம் நிகழும் இல்லங்களில் இவ்வார்த்தைகள் அடிக்கடி கேட்கலாம், கல்யாணத்துக்கும் பிறகு பெண் குழந்தைகள் பிறந்து விட்டாலும் இது ஒரு வகையான போதையான வார்த்தைகளாக அன்னையர் செவிகளில் விழலாம்

மூக்கும் முழியும்

மூக்கு சரி, அது என்ன முழி

முழியோடு இருக்கும் பெண்களைப் பார்த்திருக்கிறீர்களா?

தைரோடாக்ஸிக்கோசிஸ் நோயாளி போலுள்ள இவர்களை எப்படி பெருமைக்கு உருவகமாக்கினர் , அதுவும் பழந்தமிழர், அறிவுக்கும் திறனுக்கும் உச்சாணியாய் விளங்கியவர்களாயிற்றே

உடையார் நாவல் படித்துப் பாருங்கள் .

14 ம் பதிப்பு
பக்கம் எண் : 26
வரி எண் : 15
6,7 ஆம் வர்த்தைகளைப் பாருங்கள்  பதில்  கிடைக்கலாம்




Saturday, January 24, 2015

வடிகால் இல்லாக் கழனியிது!



அழுகையாகத் தான் வருகிறது .பிறகு வீட்டுக்குள் இருந்த அனைவரையும் அந்த பாம்பு கடித்து செத்துப் போனால் கையறுநிலையில் வேறென் செய.அது ஒரு ராஜநாகம் .

Monday, January 19, 2015

கழுவச் சேர்வை-உண்மை முகங்கள்!

கடவாப் பல்லில் கறித் துண்டு மாட்டிய அவஸ்தையை அனுபவித்ததுண்டா?
பல்லிருப்பவர்களுக்குத் தெரியும் அந்த கொடுமை!

Saturday, January 17, 2015

நோயும் தருவாள் சங்கீதா!-Desi Maane!

மேல் தட்டு மக்கள் கேட்டறியாத நோய்களுள் ஒன்று
எச்சில்புண் .
வாயில் உதடுகளின் ஓரத்தில் நீர்க்கொப்பளமாக ஆரம்பித்து பின் புண்ணாக மாறுவது.
உயிர் போகும் வலி வேறு வந்து தொலைக்கும்.
நான் சங்கீதா உணவகம் போன போது பார்த்தேன் .
பகீரென்றது.

வடநாட்டுக்காரன்.அஸ்ஸாம் அருணாச்சல் பிரதேசம் எது எனத் தெரியவில்லை.ஆனால் அந்த சைனா முகம் இவற்றுள் ஏதோ ஒரு ஊர்க்காரன் என்பதை உணர்த்தியது.
பல்லெல்லாம் கரை.பான் மசாலாவோ பீடாவோ.வாயோரத்தில் அந்த கருமம் வேற.

அவன் என்ன சாப்பிடறீங்க எனக் கேட்டது,எனக்கு "இவாளுக்கு ஹெர்பெஸ் மசாலா ரெண்டு செட் பார்சல் " என்று அவன் சொல்வது போலவே கேட்டுத் தொலைக்கிறது.

பிரஞ்சு கிஸ் பார்த்திருப்பீர்கள்.அப்படி எல்லாம் வாயை வைத்து நாக்கை சுழட்டினால் தான் இந்த பாழாப்போன புண் வருமென்பதில்லை.
அட சும்மா , வாயோரத்தில் 'பிக்கியதுயா',சொறிகிறான்!,அதே கையில் ரெண்டு இட்லி எடுத்து வைத்தாலே போதுமே சங்கு சத்தமில்லாமல் வந்து சேர்ந்திடுமே.நிற்க .

அவன் ஆர்டர் கேட்டான்.பேந்த பேந்த முழித்தேன்.பிறகு சொல்லியும் ஆகிவிட்டது.
கொண்டு வந்து வைத்தும் விட்டான்.திங்கலாமா வேண்டாமா ?.
சுற்றும் முற்றும் பார்த்தேன்.
அவன் பலருக்கும் சப்ளை செய்து,அந்த பலரும் பிரக்ஞையேதுமில்லாது உண்டுகளிப்பதைக் கண்டேன்.பிறகென்ன ,செவல ,தாவுடா தாவுதான்.

சிறு நம்பிக்கை .
ஆனால் நான் அவனை கவனித்துக் கொண்டுதானிருந்தேன்.நான் ஆர்டர் கொடுத்ததிலிருந்து,மேசையில் கொணர்ந்துசேர்க்கும் வரை. அவன் கை வாய்க்குப் போக வில்லை .
அதுதான் அந்த சிறு நம்பிக்கை .

சங்கீத உணவகம்.எவ்வளவு பெரிய சங்கிலி உணவகம்.ஒரு தோசை அம்பது ஓவாக்கு விற்கும் அவர்கள் , அவர்களின் லாபத்துக்காக குறைந்த சம்பளத்தில் எவனையாவது பிடித்துப் போட்டுவிட்டு ,வருபவர்களையே நோயாளியாக்குவது ,
நியாயமா.....ஆஆஆஆஆஆர்ர்ர்ர்ர்ரேஏஏஏஏ........?.

அங்கேயே நிலைமை இப்படி கதகளி ஆடினால்,கையேந்திகளை நினைத்துப்பார்க்கிறேன்.
நல்ல சோறு நல்ல காத்து நல்ல சனங்கள் இல்லாத ஊருக்கு பேர் நரகம் என்பார்கள் . அட டா,சென்னை இவ்வளவு சீக்கிரம் நரகம் ஆகுமென நான் எதிர்பார்த்ததில்லை.

சின்ன வயது .
'நான்' தனம் உருவாகாப் பருவம் .
ஒரு முறை நான் கீழ்சாதி தோழன் வீட்டில் தின்று விட்டேன் .என்ன சாதி என்பது இவ்விடத்தில் தேவையற்றது .
சோறும் பருப்புக் குழம்பு என நினைவு .
இரவு உண்டி அது .
என் பொற்றோருக்கு அது தெரிந்ததும் , குறிப்பாக தகப்பனாருக்குத் தெரிந்ததும் ,ஆடினாரே ஒரு ஆட்டம் ,ஆட்டனத்தி ஆதிமந்தி கூட அப்படி ஆடியிருக்க மாட்டார்கள் .
தின்றது வயிற்றுக்குப் போய் செறித்திருக்கக்கூட இருக்காது ,என் தோழன் வீட்டு சோறு ,அதற்குள்ளாகவே எந்தை என் இடக்கையில் முத்தமிட்டார்,அங்கு உண்டதற்காக ,
பழுக்கக் காய்ச்சிய கம்பியில்.!
இப்போது யோசிக்கிறேன்.

"அவா""ஆத்து"களிலேயும் இப்படித் தானே.
அபச்சாரம் என்பாளே .
அது எப்படி கீழ்சாதி காரன் அபச்சாரம் ஆவான் ,ஆனான்? .
கிருமிகள் ,தொற்றுகள் அதிகம் புழங்குவது அங்கு தானே! .

வாழ முடியாத கூடாத இடம் ;
மலிவான விலையில் கிடைக்கும் எந்த உணவும் சோறோ களியோ தின்று ;
மனமே அற்று ,அல்லது கண் போன போக்கில் மது மாது போதை என வாழும் , இன்னும் ஒரு படி வெளிப்படையாக சொல்வதானால் சாக்கடையில் வாழ்விடம்!,
பாக்டீரியா வோ ,வைரஸோ ,இன்னபிற பாராசைட்களோ இல்லாமல் போனால் தான் ஐயப்பட வேண்டும் .
ஆக அவன்  வாழ்க்கை அன்றாடம் காய்ச்சியாக ராக்காசியாக இருப்பது தானே அவனை தீட்டுக்காரன் தீண்டத்தகாதவன் ,அபச்சாரம் ஆக்கியது .

வரணாசிர தர்மம் என்ற பேரில் அவனை அவ்வண்ணம் ஆக்கியதே ஜெர்மன் மேட் "அவா"தானே .
தங்குண்டி சொகுசு வேண்டி அவனுக்கு பழசைத் தந்தார்.?அம்பிகளா?

தயை கூரு!,தமிழன் என்று தலைநிமிர உனக்கெல்லாம் என்ன யோக்கியதை இருக்கிறது ?வெங்காயம் !என்குது என் நெஞ்சு .எவனுக்கோ "ஆண்டே""எசமான்"போட்டு அடிமையாத் தானே இருந்த !
புலவன் புலம்பலும் ,கவிஞன் கழித்தலும் என்ன பெரிதாக கழட்டிப் புடுங்கியது.
மலத்தை அள்ளி முறத்தில் போட்டதா?
அன்றியும் அந்த போதை வாதியின் பலக்கை.. புளுத்த குறி அரிப்பை சொறிய தமக்கை! ஏன் தம்மகளே கூட!!..என அடிமை அடி பட்டு,அடி மட்டயே நீ   அடைந்தது என்ன ?

என் நெஞ்சே !
அறிவே தமிழனுக்குத் தரப்படவில்லையே.ஏன் எதற்கு கேள்வி கேட்டுவிடுவான் என என் இனத்துக்கே கல்வியை மறைத்து விட்டு புலையன் கீழ்சாதி என்று கூறுவதில் யாருக்கு எப்படியோ எனக்கு உடன்பாடில்லை.அன்று எந்தை வைத்த அந்த சூட்டை நினைத்துப் பார்க்கிறேன் .
வலிக்கவே இல்லை .
என் தோழனின் அந்த கள்ளமற்ற சிரிப்பு அதனை சில்லென்றாக்கிவிடுகிறது.பிறகு எப்படி சுடும் வலிக்கும் .தோழ் அல்லவா,என் தோள் அவன்.

                        எனக்கு அந்த பூணூல் பூனைகள் கண்டால் என்றுமே வியப்பாக இருக்கும்.
௧.
மனத்தை உணர்ந்தார்.

௨.
அதை அடக்கும் வழியறிந்தனர்.

அவர்கள் செயல்கள் ஒவ்வொன்றை கவனித்துப்பாருங்களேன்.ஆடல் ,பாடல்,இசை ,எழுத்து ,படிப்பு,கடவுள் கட்டமைப்பு என ஒவ்வொன்றும் ,I don't see a dalit singing carnatic or dancing bharatham over the period of pre independent era.நாம் பாடும் நாட்டுப்புற பாடல்களையும்,"அவா"க்களின் பாடல்களையும் நினைத்துப்பார்க்கிறேன்.மன வசியம் ஏனோ அவாக்களிடம் got struck.

௩.
அறிவே ஆயுதம் என்பதை அறிந்தனர்.

௪.
அவர்கள் நினைவு -இம் மனிதக் கடலில் , நான் நன்கு  வாழ ,அடி தடி அல்ல அதிகாரம் மிக அவசியம் .அடுத்தவன் கீழ்நிலை அடைந்தால் நாம automatically மேனிலை எய்திவிடலாமே!
அதற்காக ஒரு கடவுளையும் உருவாக்கிக் கொண்டனர்,சாத்திரம் ,சம்பிரதாயம் ,சாம்பிராணி இன்ன பிற.

இவையெல்லாம் எப்படி தெளிவாக இத்துணை நூற்றாண்டுகள் கடந்தும் ,அடி மேல் அடி என நடித்து,படித்து ,நாட்டையே பிடித்தும் வைத்திருக்கும்
"அந்தநார்"களை எண்ணுங்கால்,அடேயப்பா!அறிவுக்கு இவ்வளவு சக்தியா?
இப்போது நான் அந்த சங்கீதா ஊழியனை எண்ணுகிறேன்.அவனுக்கும் அந்த அறிவு இருந்திருந்தால்?

எனக்கு தோன்றுகிறது"அந்த சங்கீதா ஓட்டலையே .............",வேண்டாம் இது எனக்கே ஓவராகப் படுகிறது .அதனால் உங்கள் கற்பனைக்கே விட்டு விடுகிறேன் .


கொக்கு விரட்டி
தேன்மழை

Friday, January 16, 2015

Random thoughts - Mix

Ramnathapuram
also bore the title of Sethupathi or "protector of the bridge", the bridge here referring to the legendary Rama's Bridge.
The zamindar of Ramnad paid a tribute of Rs. 3.75 lakhs for the year 1903-04 to the British government


"What did the Brahmans do
for our education in the five thousand years before Britain came?
I remind you:
They asserted their right to pour hot lead into the ears of the low-caste man who should dare to study books. All learning belonged to them, they said. When the Muhammadans swarmed in and took us, even that was an improvement on the old Hindu régime. But only in Britain's day did education become the right of all, with state schools, colleges, and universities accessible to  all castes, communities, & people . As seenin the book " Mother India"
by
Katherine mayo


Delayed gratification:

It goes a little something like this. 

(*Hypothetical situation*)  You are walking through the mall and a billboard with a sexually attractive model promoting whatever product ‘catches’ (*triggers*) your attention, and it’s on ‘sale!’ You instantly feel distracted, compelled to break stride, walk in and consider purchasing this product. That is how that scenario usually goes…


Now insert discernment into that scenario: You are walking through the mall with purpose, you are feeling good, and *oops* that advertisement catches your eye for a second.  The conscious  individual goes through a mind process something like this: “Ok.  Something within me attracted that low vibration manifestation, I understand that my reptilian brain is being targeted, no thank you, cancel that frequency, replace with high vibrational thought or good feeling emotion, done, continue moving forward.” 

It’s a conscious process that will require constant effort at first, but it will become automatic over time once you persistently apply it to the point that you re-program your neuron pathways in a way that utilizes the full potential of your mind. You cannot solve a problem from the same consciousness that created it.  You must learn to see the world anew.”